Een eerste poging is gewaagd om opnieuw een studio in te bouwen. In verschillende etappes zullen de vorderingen worden beschreven op volgorde, de oudste informatie bovenaan en het nieuwste onderaan.

Oktober – november 2018

Apparatuur uit de periode waaruit de auto stamt is nauwelijks nog te vinden en vaak niet operationeel, daarom is besloten een studio in te bouwen die bestaat uit beschikbare apparatuur.

Er zijn 3 19-inch racks gekocht en door vrijwilligers is veel apparatuur bij elkaar gebracht, veel dank en hulde aan hun. De setup zal zijn op basis van apparatuur van begin jaren 90, net de eerste generatie digitale switching om een zo goed als storingsvrije overdracht te hebben.

Allereerst was het uiteraard weer nodig de stroom te verzwaren (daar blijf je mee bezig). Er was eerder een kleine groepenkast aangebracht voor 1 fase en daar is nu een extra kast aan toegevoegd die 2 extra fasen kan bevatten. Dit moet voorlopig voldoende zijn.

 

Dan de rack’s, er was 1 gebruikt rack van 1:60 hoog en 2 racks van 1:40 hoog. Als eerste is het rack van 1:60 geplaatst op de sokkel van de oude stroomkast. Dat paste precies al was het vastzetten nog wel een klus. 8 bouten zijn uiteindelijk door het hout en het staal geboord en het staan zo vast als een huis.

 

Dan de 2 kleinere kastjes, dat was ook best veel werk maar uiteindelijk toch ook gelukt.

 

En tenslotte is de rest van de auto ingeruimd en alle apparatuur in de racks geplaatst. Nog lang niet alles is aangesloten, maar we zijn nu wel gereed om te rijden zonder losse zaken in de auto. Aan het audio deel wordt nog gewerkt, wel zijn er alvast 2 fraaie speakers gedoneerd. Ook zijn de mastertapes van Medisch Centrum West beschikbaar zowel op BCN tape als DigiBeta, daar hebben we uren kijkplezier aan.

Er volgt nog nadere info over de geplaatste apparatuur etc. Overigens, af is het nog lang niet. (waarschijnlijk is het nooit af)

Neem een kijkje in de auto:

Januari 2019

Aangezien de auto qua inrichting nu redelijk op zijn plaats lijkt werd het tijd om eens wat aan te gaan sluiten. In theorie moet alles met elkaar kunnen werken, maar de realiteit is soms wat weerbastiger zo blijkt zeker met oudere apparatuur.

Om alles goed te verbinden is het het idee is om ieder van de 3 kasten met een eigen patchpaneel uit te rusten. Alle apparatuur in de kast kan dan via deze panelen worden aangesloten en vanaf daar worden de verbindingen met de andere kasten gemaakt. Dit werkt prettig maar vereist wel veel meer kabel dan rechtstreekse verbindingen.

Begonnen werd dan ook om te onderzoeken welke kabels er tot de beschikking waren om een eerste begin te maken. Nu ligt er wel een en ander aan kabelspul in de auto, maar het goed aansluiten vereist toch heel wat meters en bij voorkeur een beetje op de juiste maat. Het toeval wilde dat er ooit een bundel was meegekomen dat aan elkaar ge-tieript was. Deze hebben we uitgelegd om te kijken of het te gebruiken was.

Het paneel en de kabelbos was aanvankelijk in de kast gemaakt zonder specifieke reden, maar eenmaal uitgelegd was de lengte exact goed!! 8 lange kabels voor de verste kast met de videorecorders. 4 wat kortere kabels voor de andere korte kast met de Barco Vivaldi (aansturing van de verschillende kanalen op een computerscherm) en 4 korte kabels om te verbinden met de switcher. Dat was een leuk begin

Het zijn nog lang niet genoeg kabels en eea zal nog overnieuw worden aangelegd met modernere panelen, maar hiermee konden we wel prima even vooruit om te gaan testen. Ook al zou dit nog niet de permanente bekabeling worden, we vonden het wel van belang om geen kabels over de vloer te laten lopen.

De kabels zijn langs het plafond gemaakt met beugels die uit het de camera opslag kwamen met hier en daar een tie-rip voor de trekontlasting. Uiteindelijk konden we de verbindingen prima maken en waren alle kabels lang genoeg om alles aan te sluiten wat we voor nu voor ogen hadden. Hieronder gepatched en werkende bekabeling.

De volgende stap was om te kijken of de apparaten ook gingen samenwerken. Dat viel wat tegen en hoewel de beelden vanuit de videorecorders wel goed werden getoond op zowel de analoge beeldschermpjes in de kasten als ook als digitaal signaal naar het computerscherm toe, wilde de switcher niet meewerken.

Een switcher is een centraal verdeelsysteem in de auto waarlangs alle videosignalen lopen. De bronnen zoals een camera of videorecorder, kunnen worden geselecteerd en worden doorgestuurd naar de uitzending, in de basis een prachtig systeem. De switcher in de trein is een BTS Diamond DD20 met een creme bedieningspaneel (daar zijn er niet veel en we vinden hem allemaal supertof). Het is een fraai en robuust apparaat dat met een thin ethernet kabel is verbinden aan een grote box waar alle apparatuur op aangesloten is.

De uitdaging is nu om te leren begrijpen wat de switcher kan en doet. Hij lijkt wel geprogrammeerd te zijn op voorkeuzes van vorige eigenaren en er kan helaas momenteel nog niet “geswitched” worden. Gelukkig hebben we de handleiding van een pagina of 500 zodat we het uit kunnen gaan zoeken. Zodra hij echt blijkt te werken zullen we een gat in de tafel zagen om hem in de tafel te laten verzinken. Ook worden nog shaders en andere bedieningspanelen ingebouwd.

Nog een nieuwtje is dat de trein een nieuw onderkomen heeft. Hij staat nu gezellig zij aan zij met een combine en traktor. Toch wel handig die achterdeur ! (en de blauwe schuifdeur om de warmte van het elektrische kacheltje binnen te houden).

Oproep: mocht iemand nog in een verlaten hoekje apparatuur uit de jaren 70-80-90 hebben staan, dan houden wij ons van harte aanbevolen. Veel betalen kunnen we niet, maar onze dank is groot. email naar: michael.wesseling@gmail.com